De Bomenstichting afdeling Den Haag heeft protest aangetekend tegen het verwijderen van een oude zeer karakteristieke en ecologische waardevolle stam van een tulpenboom op landgoed Oosterbeek (zie foto), en de aanleg van (hard)houten oeverbeschoeiingen langs de vijverpartijen van Clingendael en Oosterbeek ten koste van bomen en bosschages.
De belangrijkste doelstellingen voor beide landgoederen zijn behoud van cutluur- en natuurhistorische waarden. Op het landgoed Oosterbeek stond een monumentale Liriodendron tulipifera (Tulpenboom, kiemjaar ca. 1880), waarvan de stam – met een omtrek van 425 cm – juist vanwege zijn zeer karakteristieke uitstraling en ecologische functie was behouden. De tulpenboom staat ook beschreven in het Rijksdocument Oosterbeek (Monumentnummer: 522635). In de Visie en Beheerplan Clingendael en Oosterbeek staat dan ook beschreven dergelijke stammen te laten staan. Helaas heeft de gemeente de stam laten verwijderen zonder overleg en zonder argumentatie. Weghalen van de stam was geheel niet nodig. In Engeland worden dergelijke ‘ancient trees’ gekoesterd vanwege hun cultuurhistorische, natuurhistorische, en ecologische waarden.
De mooie, natuurlijke oevers van de vijverpartijen in de landgoederen Clingendael en Oosterbeek zijn begin 2014 voorzien van (hard)houten oeverbeschoeiingen. Bij het aanbrengen van de beschoeiing zijn boomwortels beschadigd en moesten zware armen worden afgezaagd. Ook het gebruik van zwaar materieel heeft wortels beschadigd.
De nieuwe oeverbeschoeiing detoneert in deze landgoederen met hoge cultuurhistorische en natuurhistorische waarden. De hardhouten oeverbeschoeiing vormt een barrière voor amfibieën, en voor de in en op de oever levende planten en dieren.
Men heeft zich niet gerealiseerd dat wortels van bomen (en struiken) de oevers juist stevig bijeenhouden. Die functie van bomen en andere begroeiing wordt al eeuwen zo benut.
De Bomenstichting vindt dat de hardhouten beschoeiing verwijderd moet worden en stelt voor de oevers te herstellen op de manier zoals Zocher ze heeft aangelegd. Met respect voor natuur, natuurhistorie en cultuurhistorie. Veel duurzamer dan een hardhouten beschoeiing, die niet zo lang meegaat als de oevers van Zocher. De kennis die hiermee wordt opgedaan kan mooi benut worden op de andere landgoederen in Den Haag en elders in het land.