Tot onze grote teleurstelling mag Madurodam uitbreiden ten koste van 0,6 ha van de Scheveningse Bosjes. Het fenomeen compensatie heeft hiermee z’n intrede gedaan in de gemeente Den Haag: de onderhandelbaarheid van ons groen. Na de inbreng van de Bomenstichting Den Haag probeerden de HSP en D’66 met de motie “Regie Denktank” compensatie af te dwingen omdat de compensaties in de PUK niet voldoen. Immers de ene locatie is strijdig met de Wet natuurbescherming (talud Hubertusviaduct) en de andere locatie is al onderdeel van de Stedelijke Groene Hoofdstructuur (bosje langs de Kwekerijweg). Door het aannemen van de motie moet gewacht worden op de visie van de Denktank Scheveningse Bosjes. Pas dan kunnen er – op basis van de ‘principes’ van de DT – nieuwe compensatielocaties gekozen worden. In die tussentijd mogen geen onomkeerbare stappen worden genomen.
De vraag is of er voldoende (kwantitatief en kwalitatief) compensatie gevonden kan worden in de directe omgeving, die geaccepteerd wordt.
De Bomenstichting Den Haag heeft in haar inspraak aan de gemeenteraad gevraagd niet in te stemmen met het raadsvoorstel en te wachten op de visie van de Denktank Scheveningse Bosjes. Als we de ‘principes’ van de Denktank goed lezen kan de uitbreiding van Madurodam daaraan niet voldoen.
We vinden het storend dat de gemeenteraad haar controlerende taak niet heeft opgepakt en de stukken van Madurodam (die de gemeente kritiekloos en klakkeloos heeft overgenomen om de PUK te schrijven), niet heeft laten controleren door een onafhankelijke instantie.
Wij gaan er vanuit dat Madurodam geen gebied gaat afzetten voordat definitieve besluiten genomen zijn.