Skip to main content

De Bomenstichting Den Haag heeft niet ingestemd met het voorstel voor uitbreiding van Madurodam met 1,6 ha ten koste van de Scheveningse Bosjes. Het door Madurodam voorgestelde groen langs muren en op daken van de raamloze gebouwen, de bomen in potten op het voorplein, vinden we een goedkope, ouderwetse oplossing en het kan natuurlijk niet als compensatie gelden voor het verdwijnen van een bosecosysteem en rustgebied voor fauna. Madurodam heeft de Bomenstichting Den Haag, naast enkele bewonersorganisaties en de AVN, uitgenodigd om mee te denken over een uitbreiding met als doel een verlenging van de verblijfstijd van de bezoekers van 3 naar 6 uur. Door minimaal 5 paviljoens met nieuwe attracties toe te voegen, zou dat moeten lukken.

Zowel van de kant van de gemeente als van de uitgenodigde organisaties zijn van te voren randvoorwaarden gesteld. De gemeente stelde de volgende voorwaarden: 1) het groen in de omgeving moet groen blijven en er in kwaliteit niet op achteruit gaan; 2) het groen moet openbaar toegankelijk blijven; 3) parkeren en logistieke afwikkeling moeten zorgvuldig worden uitgewerkt; 4) omwonenden en belanghebbenden zullen worden betrokken bij de uitwerking van de business case.
Samen met de andere uitgenodigde organisaties formuleerden we 3 voorwaarden: 1) uitbreiden op/onder het eigen terrein; 2) uitbreiden op/onder het voorplein en vergroening van dat plein 3) geen uitbreiding ten koste van het bos aan de achterkant, richting Ver Huellweg.
De Bomenstichting Den Haag kon en kan zich goed vinden in alle randvoorwaarden. Het bos vormt nu juist een mooie overgang van en buffer tussen Madurodam en de Waterpartij. Kernkwaliteit van het bos is de rust voor fauna. Het bos is een complex ecosysteem met een uitgebalanceerd samenspel tussen bomen, struiken en kruiden, waar insecten, vogels, eekhoorns en vleermuizen een rustplaats en voedsel vinden en kunnen nestelen. De bosbodem neemt, als standplaats voor de vegetatie natuurlijk een cruciale rol in met wormen, insecten, paddenstoelen, mossen, voorraadkamer van zaden enz. De gedachte dat er ‘alleen maar’ 237 bomen gerooid zouden moeten worden is een te sterke versimpeling van de werkelijkheid.

Hoewel sprake is van achterstallig onderhoud, zijn er goede potenties voor het bos- en bodemecosysteem. De Scheveningse Bosjes behoren tot de Stedelijke Groene Hoofdstructuur (SGH), die duurzaam in stand moet worden gehouden en waar niet gebouwd mag worden, en vallen onder het Rijksbeschermd Stadsgezicht. Het bos is algemeen toegankelijk.

De Bomenstichting Den Haag heeft positief meegedacht en (innovatieve) ideeën geopperd, zoals meervoudig ruimte gebruik, zoals ondergronds bouwen (met Ecomare op Texel als voorbeeld), beter gebruik maken van het eigen terrein van Madurodam, benutten van het voorplein en de parkeerplaats. En ook: synergie zoeken bij het (ook in de gemeenteraad) breed gedragen voorstel voor een ecoduct over het Telderstracé i.s.m. de gemeente. Al deze voorstellen heeft Madurodam van tafel geveegd.

De Bomenstichting DH is het principieel oneens met verkoop van een openbaar natuurgebied aan een particuliere partij, dat daardoor wordt onttrokken aan de openbare ruimte en toegankelijkheid. Hierbij heeft Madurodam zelfs “achterstallig onderhoud” als argument gebruikt om een stuk bos te kappen! Wij vrezen ook dat dit een precedent gaat vormen voor de toekomst. Overigens betwijfelen we of de gewenste langere verblijftijd van bezoekers wel een haalbare kaart is, vanwege het ontbreken van (financiële) garanties.

De uitbreiding van Madurodam betekent een versnippering van de Scheveningse Bosjes en verstoring van rust voor fauna. En dat komt nooit meer terug.